Sanctiemaatregelen zijn politieke instrumenten in het buitenland- en veiligheidsbeleid van de Verenigde Naties, de Europese Unie en Nederland. Ieder bedrijf in Nederland heeft te maken met de Sanctiewet, de Wet op het financieel toezicht en de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). Deze wetten zijn onder andere ingevoerd om te voorkomen dat verzekeringsadviseurs zaken doen met, of geld overmaakt naar relaties die zich schuldig maken aan witwassen of het financieren van terrorisme of voorkomen op een sanctielijst.
De sanctieregeling in het kort
De sanctieregelgeving verbiedt bedrijven zaken te doen met andere bedrijven of personen uit bepaalde landen voor zover er tegen hen een sanctie is opgelegd. De sancties kunnen variëren van wapenembargo’s, handelsrestricties, het bevriezen van tegoeden van aangewezen personen of organisaties, verboden om direct of indirect tegoeden aan hen beschikbaar te stellen, tot een verbod of restricties op het verlenen van financiële diensten. In de verzekeringssector richt deze regelgeving zich primair op de verzekeraar. Echter, voor alle financiële instellingen geldt dat ze altijd moeten weten wie hun daadwerkelijk klant is.
Wat betekent de sanctiewetgeving voor jou?
- In verband met de naleving van de sanctiewet en het toezicht hierop door De Nederlandsche Bank vragen verzekeraars meer informatie bij het aangaan van een nieuwe verzekering, bij het verlengen van een al bestaande verzekering, en bij de afwikkeling van een schade, die nodig is om de sanctiechecks uit te kunnen voeren.
- Verzekeraars kunnen de identificatieplicht uitbesteden aan het intermediair. In de meeste samenwerkingsovereenkomsten zijn daarvoor bepalingen opgenomen. Ongeacht de rol van het intermediair blijven verzekeraars zelf verantwoordelijk voor de identificatie.
Financiële instellingen, waaronder verzekeraars, kunnen zich niet beperken tot een check op de gepubliceerde namen op de sanctielijst, maar moeten er alles aan doen om te doorgronden wie de uiteindelijke zeggenschap heeft bij een klant. Deze zogenoemde UBO (‘ultimate beneficial owner’) kan zich bijvoorbeeld verschuilen achter ondernemingen, stichtingen of personen. Financiële instellingen moeten te allen tijde weten wie hun daadwerkelijke klant is. Dit is ook verplicht gesteld in wetgeving. Daarnaast zullen financiële instellingen de financiële relaties van hun klant in hun onderzoek moeten betrekken en moeten nagaan of die wellicht voorkomen op een sanctielijst. Dit alles om te voorkomen dat een financiële instelling op welke manier dan ook meewerkt aan verboden transacties.
Samenwerken
Een goede uitvoering van de naleving van de sanctiewetgeving is niet alleen van belang voor de verzekeraar maar ook voor jou als verzekeringsadviseur en voor je klant, omdat in geval van strijdigheid met de regelgeving dit gevolgen kan hebben voor de dekking. Goede samenwerking op dit gebied kan bijdragen aan betere informatie, lagere kosten en minder overlast voor de klant. We delen daarom met verzekeraars deze praktijkvoorbeelden van goede samenwerking:
- De verzekeraar heeft voorafgaande aan de uitvraag bij de klant zelf al de nodige gegevens verzameld vanuit beschikbare bestanden (KvK) en deelt deze gegevens met de adviseur.
- De verzekeraar communiceert de uitvraag altijd via de adviseur. Zo kan de adviseur de klant optimaal ondersteunen. Ook kan de adviseur zo zelf zijn klantbeeld verrijken en zijn klant efficiënter en gerichter bedienen.
- De gegevens uitvraag gaat in overleg met de adviseur. Deze heeft daardoor de mogelijkheid aanvullingen te doen.
- Vragen van adviseur en klanten en signalen vanuit de praktijk komen bij één kennisteam. Dit team zorgt voor nadere duiding en beantwoording naar alle betrokkenen bij de uitvraag. Een lerend proces zodat niet ieder zelf het wiel hoeft uit te vinden.
- Gebruik van uniforme UBO-formulieren
Uniforme UBO-formulieren
Voor de identificatie en uitvraag van de gegevens bij zakelijke relaties is het van belang te weten wie de uiteindelijk belanghebbende is (UBO, Ultimate Beneficial Owner). Om dat te achterhalen wordt gebruik gemaakt van een UBO controle. Om dit efficiënt in te richten zijn uniforme UBO-formulieren ontwikkeld door Adfiz, VNAB, Verbond en NVGA.
Laatste versie UBO-formulieren - 24-7-2018:
De UBO-formulieren zijn aangepast naar aanleiding van de Algemene verordening gegevensbescherming en de UBO definitie in het uitvoeringsbesluit Wwft. Voor verdere toelichting zie de circulaire van het Verbond.