Maandcolumn: Wat niet en wat wel?

Vorige week is het Wijzigingsbesluit financiële markten 2023 gepubliceerd met daarin ook de nieuwe regels omtrent actieve provisietransparantie. Een besluit waar door de sector reikhalzend naar werd uitgekeken; niet omdat het een nijpend probleem oplost, want dat was en is er niet, maar wel omdat er nu eindelijk, na vele jaren duidelijkheid is over wat er van bemiddelaars, adviseurs én verzekeraars verwacht wordt. En zoals ik in mijn novembercolumn al schreef: ik heb er intussen een soort van zin in. 

Begrijp me niet verkeerd: dát ik er zin in heb, betekent niet dat ik geen oog heb voor wat de impact van actieve provisietransparantie is voor de adviseur. Want het is – zeker in het begin – enorm wennen om de opbouw van je klantgesprek te veranderen en de klant uit eigener beweging actief uit te leggen wat jij hem allemaal wél biedt, in tegenstelling tot directe verzekeraars. Bijvoorbeeld dat je hem helpt de risico's goed in kaart te brengen of dat je hem helpt om schade snel en goed af te handelen zodat hij krijgt waar hij recht op heeft, om er maar eens twee te noemen.   

Zoals eerder al diverse malen aangegeven: wij gaan je helpen dit verhaal zo goed en duidelijk mogelijk over de bühne te brengen. We hebben een infographic ontwikkeld die helpt om de waarde van jouw onafhankelijk advies makkelijker begrijpelijk te maken. Er is een rekenbox in de maak om in een vroeg stadium het fijnmazig gemiddelde te berekenen. We organiseren door heel het land regionale informatiebijeenkomsten waarin de precieze regels worden toegelicht. En er komt een e-learning voor jou en je medewerkers, waarin wordt behandeld hoe je je dienstverlening en de beloning succesvol bespreekt met de klant. Stuk voor stuk zaken waar jij en je collega's direct iets aan hebben. 

Tegelijkertijd blijven we met de regelgever in gesprek om af te maken wat ze in gang hebben gezet en te zorgen dat er zo snel mogelijk sprake is van een situatie waarin consumenten van alle dienstverleners weten wat ze mogen verwachten en wat dat kost. Dus niet dat directe aanbieders alleen inzichtelijk moeten maken wat voor leadvergoedingen zij betalen aan derden, maar dat ze volledig transparant zijn over ál hun distributiekosten. Want zolang die transparantie er op dit punt niet is, wordt de klant gedwongen om appels met peren te vergelijken. En dat gaat de klant niet helpen om een weloverwogen keuze te maken tussen in zee gaan met een adviseur of met een direct writer. 

De eerste stap heeft de regelgever al genomen. Want als het gaat over de transparantie over de dienstverlening zijn de regels wel gelijk, blijkt uit artikel 61: ‘zowel directe aanbieders van schadeverzekeringen [...] als adviseurs en bemiddelaars [dienen] kenbaar te maken welke diensten zij verlenen’. En in de toelichting bij het Wijzigingsbesluit schetst het ministerie klip en klaar dat hiermee bedoeld wordt dat ‘de schadeverzekeraar [...] de cliënt duidelijk [zal] dienen te maken dat deze geen extra diensten verleent zoals het bieden van additionele ondersteuning bij het afhandelen van een schadeclaim’. In de infographic die wij hebben ontwikkeld staan alle diensten die adviseurs verlenen. Het zou verhelderend zijn als directe verzekeraars met een vergelijkbaar overzicht aangeven welke diensten zij wel en welke diensten zij niet leveren.